کشور و زبان فرانسه از ادبیاتی غنی برخوردار بوده و بهترین کتاب های ادبیات فرانسه از جمله برترین آثار ادبی جهان محسوب می‌شوند. فرانسویان بیش از هر ملت دیگری در جهان موفق به دریافت جایزه نوبل ادبیات شده‌اند. مطالعه آثار ادبی فرانسه برای افرادی که به رمان، شعر و به‌طور کلی ادبیات علاقه دارند، بسیار لذت‌بخش است. در این مقاله به برخی از برترین آثار ادبی فرانسه خواهیم پرداخت. اگر به مهاجرت تحصیلی به فرانسه و زندگی در این کشور علاقه مند هستید حتما با ما همراه باشید.

بینوایان

«بینوایان» اثر ویکتور هوگو یکی از مشهورترین آثار ادبی فرانسه و جهان است و حتی افرادی که آن را مطالعه نکرده‌اند، نام آن را شنیده‌اند. برای درک جایگاه ویکتور هوگو در فرانسه کافی است بدانیم که در هر شهر فرانسه خیابانی به نام او وجود دارد. یکی از دلایل شهرت جهانی ویکتور هوگو، رمان زیبای بینوایان است. بینوایان که در سال ۱۸۶۲ نوشته شده، درباره مردی فقیر به نام ژان والژان است که ژاور، بازرس پلیس، دنبال اوست.

بیگانه

رمان «بیگانه»، اثر آلبر کامو، در سال ۱۹۴۲ نوشته شده است. مضمون اصلی داستان، بیگانگی بشر از خود، از افراد دیگر و به صورت کلی از جامعه است. مرسل (Meursault) شخصیت اصلی داستان، نماد این بیگانگی است. او فردی فرانسوی است که در الجزایر، کشوری اسلامی، زندگی می‌کند.

نوتردام پاریس (گوژپشت نوتردام)

رمان «گوژپشت نوتردام» که در سال ۱۸۳۱ توسط ویکتور هوگو نوشته شده، یکی دیگر از مشهورترین آثار ادبی فرانسه است. این رمان درباره کولی زیبایی به نام اسمرالدا است که سه مرد عاشق او هستند. عشق این سه مرد با نام‌های فرولو، کازیمودو و فوبوس، به اسمرالدا باعث ایجاد وقایعی می‌شود که هوگو با قدرت خیال‌پردازی فوق‌العاده خود، آن را به تصویر می‌کشد. گوژپشت نوتردام یکی از رمانتیک‌ترین و جذاب‌ترین داستان‌های تاریخ ادبیات فرانسه و جهان است که تصورات و خیال‌پردازی تاریخی فوق‌العاده هوگو و قدرت توصیف وی از اماکن و رویدادهای مختلف را به خوبی نشان می‌دهد.

مادام بوواری

«مادام بوورای» که در سال ۱۸۵۶ توسط گوستاو فلوبر نوشته شده، یکی دیگر از شناخته‌شده‌ترین آثار ادبی فرانسه است. مادام بوورای درباره زنی روستایی به نام اِما (Emma) است که با دکتری مسن‌تر از خود به نام چارلز بووراری ازدواج کرده است تا از کوته‌فکری قالب در زندگی روستایی رها شود. این رمان در اولین انتشار خود با بازخوردی بد از طرف عوام مواجه شد اما در دومین چاپ خود در آوریل ۱۸۵۷ عنوان پرفروش‌ترین کتاب را کسب کرد. مادام بوورای که شاهکار فلوبر است، یکی از تأثیرگذارترین آثار ادبی تاریخ به حساب می‌آید.

شازده کوچولو

«شازده کوچولو» که یکی از مشهورترین آثار ادبی فرانسه است، توسط آنتوان دو‌سنت اگزوپری نوشته شده است. افرادی که این کتاب را به طور عمیق خوانده‌اند با روحی که در کلمه به کلمه این رمان کوتاه نهفته است، آشنایی دارند. کتاب شازده کوچولو درباره پسرکی کنجکاو و متعلق به سیاره‌ای دیگر است. ماجراهایی که او در سیاره‌های مختلف و در نهایت زمین تجربه می‌کند، داستان اصلی این کتاب را تشکیل می‌دهد. سفر شازده کوچولو به زمین با تجربه‌های جالبی همراه است که حقایق عادی را با نگرشی نو بیان می‌کند. کتاب زیبای شازده کوچولو بیش از هر کتاب فرانسوی دیگری (تاکنون به ۲۵۳ زبان زنده دنیا) ترجمه شده است.

در جستجوی زمان از دست رفته

کتاب «در جستجوی زمان از دست رفته» طی سال‌های ۱۹۱۳ تا ۱۹۲۷ توسط مارسل پروست نوشته شده است. این رمان درباره زندگی شخصی پروست بوده که به صورت نمادین در پی یافتن حقیقت است. وی به شکل زیبایی از خاطرات دوران کودکی راوی تا تجارب او در دوران بزرگسالی در اواخر قرن ۱۹ صحبت کرده است و مفاهیمی چون از دست دادن زمان و بی‌معنی بودن زندگی را نمایش می‌دهد.

گل‌های رنج (گل‌های بدی)

مجموعه شعر «گل‌های رنج» که به قلم شارل بودلر، شاعر قرن نوزدهم، در سال ۱۸۵۷ نوشته شده است، ارزش‌ها و سبک رئالیسم را زیر پا می‌گذارد. بودلر تحت تأثیر نویسندگانی مانند ادگار الن‌پو، بر نیمه تاریک و شیطانی خیال‌پردازی انسان تمرکز می‌کند.

بل آمی (دوست خوب)

کتاب «بل آمی» اثر گیدو موپاسان در سال ۱۸۸۵ به سبک رئالیسم نوشته شده است. این رمان درباره فردی روزنامه‌نگار (ژورنالیست) با نام جورج داروی (Georges Duroy) است که بعد از رسیدن به قدرت به فساد و تباهی کشیده می‌شود.

سرخ و سیاه

«سرخ و سیاه» یک رمان روانشناسی دو جلدی است که در سال ۱۸۳۰ توسط استاندال، طی رنسانس دوم در فرانسه نوشته شده است و به شخصیت‌شناسی (Character Study) جولیا سورل (Julien Sorel) می‌پردازد. سورل، شخصیت اصلی داستان، مردی جوان و جاه‌طلب است که می‌خواهد با فریب دادن دیگران پیشرفت کند. سرخ و سیاه در حقیقت مهم‌ترین اثر استاندال و یکی از برجسته‌ترین رمان‌های قرن ۱۹ محسوب می‌شود.

تهوع

«تهوع» اولین رمان ژان‌پل ‌سارتر، رمانی فلسفی است که در سال ۱۹۳۸ منتشر شده و از نظر خود او، بهترین اثرش است. شخصیت اصلی تهوع، مورخ جوانی به نام آنتوان روکانتن بوده و ماجراهای این رمان، خاطرات روزمره وی است. در این رمان احساس بیزاری و تنفر مداومی که بر روکانتن غالب شده در نهایت او را به این نتیجه می‌رساند که فلسفه وجود (وجود و زندگی) بیهوده است. او به دلیل اینکه غالباً دچار حالت تهوع می‌شود، تحقیقات خود را رها کرده و نهایتاً دوستان اندک خود را نیز از دست می‌دهد.