مهارت زبانی، به‌خصوص زبان انگلیسی، برای آیندۀ کاری‌تان در خارج از کشور بسیار مهم است. ازآنجاکه برای بهبود و پیشرفت زبانتان زمان و هزینه صرف کرده‌اید، طبیعی است که بخواهید آن را در رزومه‌تان به‌عنوان یکی از ویژگی‌های مثبت معرفی کنید. در این مقاله، برای علاقه‌مندان به تحصیل در کانادا، بهترین راه برای ارائه مهارت زبانی در رزومه را توضیح خواهیم داد.

چرا مدرک زبان مهم است؟

اولین نکته در ارائه مهارت زبانی در رزومه ذکر آزمون بین‌المللی و استاندارد است. با ورود به عرصۀ دیجیتال، ارسال رزومه به‌مراتب آسان‌تر شده است؛ ازاین‌رو، مسئولان استخدام شرکت یا سازمان با شمار زیادی رزومه مواجه می‌شوند. در‌این‌میان، کسانی که مهارت زبانی‌شان را با نمرۀ آزمون بین‌المللی اثبات می‌کنند، بر کسانی برتری دارند که مدرکی برای اثبات تسلطشان ندارند‌؛ چراکه مسئول استخدام به راستی‌آزمایی نیازی ندارد و با استعلامی ساده از مهارت زبانی فرد می‌تواند مطمئن شود. براساس گفتۀ وبگاه لینکدین، اضافه‌کردن مدرک زبان به حساب کاربری‌تان در این وبگاه، آمار بازدید آن را حداکثر شش برابر افزایش می‌دهد.

انتخاب مدرک زبان

انتخاب آزمون مناسب برای دریافت مدرک زبان با درنظرگرفتن سطح دانش زبانی و گزینه‌های دراختیارتان، شاید کمی سخت باشد. برای ارائه مهارت زبانی در رزومه، شاید اعتبار آزمون یکی از نکته‌های مهم باشد؛ زیرا آزمونی کم‌کیفیت شما را از فهرست نامزدهای اصلی خارج می‌کند. به‌همین‌دلیل، بهتر است از آزمون‌های معتبر و مشهور بین‌المللی استفاده کنید که از کارشناسان زبدۀ ارزیابی دانش زبانی بهره می‌برند‌. یکی دیگر از نکته‌های مهم در انتخاب مدرک زبان، هزینه و در‌دسترس‌بودن آزمون است. برای دانشجویان ایرانی با‌توجه به مراکز متعدد آیلتس و تافل در کشور، شاید بهترین گزینه یکی از این دو آزمون باشد.

قراردادن مدرک زبان در رزومه

پس از دریافت مدرک زبانی که به‌خوبی دانش شما را نشان می‌دهد، نمرۀ آن را در رزومه به‌گونه‌ای باید قرار دهید که آسان‌فهم باشد. یکی از راه‌های ارائه مهارت زبانی در رزومه ذکر نام آزمون و نمره و سطح حدودی زبان است؛ چراکه شاید مسئول استخدام با نظام نمره‌دهی آزمون‌ها آشنا نباشد و متوجه نشود این نمره به‌منزلۀ چه سطحی از دانش است. برای مثال:

ENGLISH: IELTS 6 (B2)

اگر مدرک زبان ندارید

اگر مدرک زبان ندارید

با همۀ توصیف‌هایی که پیش‌تر آمد، شاید به هر دلیل در موقعیتی قرار بگیرید که مدرک زبان نتوانید ارائه کنید. این اتفاق برای زبان‌هایی غیر از زبان‌های رایجی مثل انگلیسی و فرانسوی و آلمانی بیشتر رخ می‌دهد. در این مواقع، یکی از راه‌های ارائه مهارت زبانی در رزومه استفاده از ابزارهای خودارزیابی طبق نظام‌های ارزیابی دولتی است. نظام ارزیابی استاندارد اروپا ‌CEFR نام دارد و مهارت‌های زبانی لازم با این معیار سنجیده می‌شوند. اگرچه این ابزارهای خودارزیابی به‌اندازۀ آزمون‌های استاندارد بین‌المللی اعتبار ندارند؛ اما از ذکر «کاملاً مسلط» و «تا حدودی آشنا» در رزومه کاربرد بهتری دارد. ناگفته نماند اگر دانش‌تان برای زبانی در حد مبتدی است، بهتر است از آوردن آن در بخش «زبان‌ها»ی رزومه خودداری و آن را ذیل علاقه‌مندی‌ها ذکر کنید. اگر تجربۀ کاری به زبان دیگری دارید یا به زبانی خارجی تحصیل کرده‌اید، آن را در رزومه می‌توانید بیاورید؛ مثلاً «پنج سال تجربۀ کار با مشتریان انگلیسی‌زبان» یا «یک سال تحصیل در دبیرستان ژاپنی».

نکتۀ پایانی

هنگام نوشتن رزومه، توانایی‌هایتان را به بهترین نحو باید ارائه دهید و از نشان‌دادن دستاوردهایتان نترسید. با این ذهنیت، بسیاری از افراد وسوسه می‌شوند مهارت‌هایشان را بیشتر از آنچه هست، نشان دهند. نداشتن صداقت دربارۀ مهارت‌های زبانی‌ به زندگی کاری‌تان ضربه خواهد زد. حتی اگر با ذکر ادعای دروغ به مصاحبه دعوت شوید، شخص مصاحبه‌کننده متوجه صادق‌نبودنتان خواهد شد. اگر مهارت زبانی‌تان در حد دلخواه نیست، به‌جای ادعای دروغ در رزومه، روی بهبود آن زمان بگذارید. به‌یقین تلاش‌های شما برای بهبود مهارت‌هایتان از چشم کارفرما پنهان نخواهد ماند.

منبع: