یکی از مهم‌ترین بخش‌های فرآیند اپلای و تحصیل در خارج از کشور، آزمون زبان است. نمره آزمون زبان تأثیر بسزایی بر روی پذیرش تحصیلی افراد در دانشگاه‌های خارج از کشور دارد. تا کنون بسیاری از متقاضیان توانسته‌اند با نمره زبان بالا، تا حدودی رزومه متوسط خود را به یک رزومه قوی تبدیل کنند. همچنین داشتن مدرک زبان با نمره بالا در گرفتن بورسیه و جایگاه از اساتید، بسیار حائز اهمیت است. آزمون‌های تافل و آیلتس از آزمون‌هایی هستند که مورد تأیید تمامی دانشگاه‌های انگلیسی زبان هستند و افرادی که قصد تحصیل در کانادا یا اروپا را دارند، می‌بایست در یکی از این دو آزمون شرکت ‌کنند. این دو آزمون با یکدیگر تفاوت‌هایی دارند .در ادامه سعی داریم، توضیح دهیم که تافل بهتر است یا آیلتس.

تفاوت‌های آزمون‌های تافل و آیلتس

در هر دو آزمون تافل و آیلتس ۴ مهارت خواندن، شنیدن، صحبت کردن و نوشتن به زبان انگلیسی مورد محک قرار می‌گیرد اما شکل برگزاری و فرمت این آزمون‌ها با یکدیگر متفاوت است. بسیاری از افراد بر این عقیده هستند که آزمون تافل مورد قبول بعضی از دانشگاه‌ها نیست. این باور کاملاً غلط است و تمامی دانشگاه‌هایی که آزمون آیلتس را قبول دارند، آزمون تافل را هم قبول دارند. در ادامه به صورت دقیق‌تری تفاوت‌های این دو آزمون را بررسی می‌کنیم.

تفاوت برگزاری آزمون‌های تافل و آیلتس

آزمون تافل آزمونی تمام کامپیوتری است. تمامی بخش‌های این آزمون با استفاده از کامپیوتر انجام می‌شود. به عنوان مثال، در بخش گفتار یا همان اسپیکینگ، سوالاتی بر روی صفحه نمایش نشان داده می‌شود و افراد باید با استفاده از هدفون به این سوالات پاسخ دهند. اما در آزمون آیلتس بخش اسپیکینگ به صورت حضوری است و آزمون‌دهندگان باید به صورت رو در رو با یک ممتحن، به سوالات اسپیکینگ پاسخ دهند. همچنین بخش نوشتار یا همان رایتینگ تافل با استفاده از کیبورد انجام می‌شود و آزمون‌دهندگان باید متن مورد نظر خود را تایپ کنند اما در آزمون آیلتس در بخش رایتینگ افراد باید با استفاده از خودکار یا مداد، متن مورد نظر خود را بنویسند.

تفاوت محتوای آزمون تافل و آیلتس

محتوای آزمون تافل محتوایی آکادمیک است. محتوای آکادمیک به این معنا است که بیشتر سوالاتی که در این آزمون مطرح می‌شوند و متونی که در این آزمون استفاده می‌شوند، محتوای دانشگاهی دارند و در کل محتوای آزمون تافل حال و هوا و محیطی دانشگاهی دارد. به عنوان مثال در بخش شنیداری یا لیسنینگ، مکالمات بین اساتید با دانشجویان پخش می‌شود یا در قسمت ریدینگ، از متون دانشگاهی و علمی سبک و قابل فهم استفاده می‌شود.

آزمون آیلتس محتوایی عامیانه‌تر و روزمره دارد. سوالات و محتوای آزمون آیلتس بیشتر در مورد شرایط و زندگی روزمره است. به عنوان مثال در قسمت لیسنینگ امکان دارد محتوا در مورد بازدید از یک موزه یا یک گردش تفریحی باشد. در آزمون آیلتس محتوای آکادمیک هم وجود دارد اما نسبت به آزمون تافل، محتوای آکادمیک و دانشگاهی آن کمتر است.

یکی از خصوصیت‌های آزمون تافل این است که فرمت سوالاتی که مطرح می‌شود، ثابت است و افراد می‌توانند با استفاده از قالب‌های از پیش آماده شده، در وقت صرفه جویی کنند. به عنوان مثال در قسمت اسپیکینگ که ۴ سوال دارد، فرمت تمامی سوالات ثابت است. مثلاً همیشه یکی از سوالات در مورد معنای یک اصطلاح علمی است. در این سوال یک اصطلاح علمی در صفحه نمایش کامپیوتر نشان داده می‌شود و سپس معنای این اصلاح از زبان یک استاد دانشگاه توضیح داده می‌شود. برای پاسخ به این سوال باید افراد خلاصه‌ای از صحبت‌هایی که پخش شده است را بگویند. به دلیلی که فرمت سوالات تافل ثابت است زبان‌آموزان می‌توانند برای هر سوال یک قالب و یا همان تمپلیت شخصی‌سازی شده بسازند تا در زمان آزمون، نیازی به فکر کردن در مورد جمله‌بندی مناسب نباشد.

همچنین یکی دیگر از نکات مثبت در آزمون تافل، آزمون‌های آزمایشی  TPOاست. این آزمون‌های آزمایشی، آزمون‌هایی رسمی هستند که در سایت رسمی شرکت برگزار کننده تافل قرار دارند. این آزمون‌ها به صورت رایگان در اینترنت وجود دارند. هر کدام از این آزمون‌های آزمایشی یک آزمون تافل کامل هستند که برای کسب آمادگی بسیار مفید هستند. افرادی که آزمون‌های آزمایشی  TPO  را تمرین می‌کنند، اغلب نمرات بالایی در آزمون اصلی کسب می‌کنند. پس یکی از مزیت‌های اصلی تافل، وجود منابع درسی رسمی و معتبر است که در اختیار زبان‌آموزان قرار گرفته است.

مدت زمان پاسخ دادن به هر سوال در قسمت اسپیکینگ آزمون تافل تقریباً ۶۰ ثانیه است. این مدت کوتاه شاید برای تعدادی از افراد مشکل آفرین باشد و نتوانند در زمان تعیین شده به سوالات پاسخ دهند. اما مدت پاسخ‌دهی به سوالات آزمون آیلتس بیشتر است و افراد فرصت دارند تا شمرده‌تر و با آرامش بیشتری به سوالات جواب دهند.

همانطور که توضیح دادیم این دو آزمون تفاوت‌هایی در نحوه برگزاری، سوالات و محتوا دارند. در کل نمی‌توان گفت که کدام آزمون بهتر از دیگری است. افرادی که قصد دارند در آزمون زبان شرکت کنند، باید با بررسی هر دو آزمون تصمیم بگیرند که کدام یک از این دو آزمون برایشان مناسب‌تر است. امکان دارد یک فردی نتواند در حضور ممتحن قسمت اسپیکینگ را انجام دهد پس بهتر است تا آزمون تافل را انتخاب کند یا امکان دارد یک فردی نتواند با سرعت مناسب در قسمت رایتینگ تایپ کند پس بهتر است این فرد آزمون آیلتس را انتخاب کند. به صورت کلی متقاضیان شرکت در آزمون‌های زبان باید با توجه به توانایی‌های شخصی خود بررسی کنند که با کدامیک از این دو آزمون راحت‌تر هستند.

بسیاری از افراد بدون مطالعه و بررسی دقیق یکی از این دو آزمون را انتخاب می‌کنند و در میانه راه متوجه می‌شوند که انتخاب‌شان غلط بوده است. بروز چنین مشکلی می‌تواند وقت بسیار قابل توجهی از افراد را تلف کند و در بعضی از موارد باعث شود تا به ددلاین اپلای برای دانشگاه‌ها نرسند.

افرادی که قصد دارند برای گرفتن پذیرش اقدام کنند، باید برای آزمون زبان به صورت دقیق برنامه‌ریزی کرده و زمان‌بندی مناسبی را برای آمادگی و شرکت در آزمون زبان داشته باشند. در بیشتر موارد توصیه می‌شود که در حدود ۳ تا ۴ ماه برای آمادگی آزمون مورد نظر وقت گذاشته شود. تاریخ برگزاری و شرکت در آزمون هم بهتر است در حدود ۲ ماه قبل‌تر از ددلاین دانشگاه‌ها باشد تا در صورتی که فرد متقاضی نتواند نمره مورد نظر خود را کسب کند، فرصت داشته باشد تا دوباره در آزمون زبان شرکت کند.



منبع:

www.schoolapply.com