بسیاری از افرادی که قصد اپلای در مقاطع تحصیلات تکمیلی را دارند تا کنون شنیده‌اند که داشتن مقاله علمی چاپ شده در گرفتن پذیرش از دانشگاه بسیار تأثیر دارد. اما نکات مهمی در رابطه میان مقالات علمی و پذیرش دانشگاه وجود دارد که در ادامه بیشتر در مورد آن صحبت می‌کنیم.
در ابتدا می‌خواهیم تأثیر داشتن مقاله برای گرفتن پذیرش کارشناسی ارشد را بررسی کنیم. همانطور که مشخص است افرادی که برای مقطع کارشناسی ارشد اپلای می‌کنند، دانشجویانی هستند که دوره کارشناسی آنها تمام شده است. در تمام دنیا، مقطع کارشناسی بیشتر کلاس محور است و قسمت کمی از این دوره تحصیلی در آزمایشگاه‌ها صرف می‌شود. همچنین در دوره کارشناسی دانشجویان بیشتر وقت خود را صرف یادگیری می‌کنند و بحث تحقیق و پژوهش در این دوره به صورت جدی پیگیری نمی‌شود. به همین دلیل دانشگاه‌ها هیچوقت از یک متقاضی پذیرش کارشناسی ارشد مقاله علمی چاپ شده نمی‌خواهند.
پس افرادی که می‌خواهند برای مقطع کارشناسی ارشد اپلای کنند لزومی به داشتن مقاله ندارند و باید بیشتر تمرکز خود را بر روی دروس دانشگاه و کسب معدل بالا معطوف کنند.
شرایط برای افرادی که قصد اپلای برای مقطع دکتری را دارند تا حدی متفاوت است. افرادی که می‌خواهند برای مقطع دکتری اپلای کنند در بیشتر موارد باید مدرک کارشناسی ارشد داشته باشند. مقطع کارشناسی ارشد با مقطع کارشناسی متفاوت است. تقریباً نیمی از دوره کارشناسی ارشد صرف گذراندن دروس و کلاس‌ها می‌شود و نیم دیگر آن صرف انجام پروژه پایانی می‌شود. به دلیل اینکه دانشجویان در این دوره وقت بیشتری صرف تحقیقات می‌کنند و فرصت و تجهیزات لازم برای پژوهش را دارند، می‌توانند مقالات علمی تولید و منتشر کنند.
لازم به ذکر است که بیشتر دانشگاه‌های دنیا، داشتن مقاله علمی چاپ شده برای متقاضیان پذیرش دکتری را الزامی نمی‌دانند ولی داشتن مقاله می‌تواند در روند گرفتن پذیرش دکتری کمک کند. اما آیا هر مقاله‌ای می‌تواند این تأثیر را بگذارد؟ جواب کوتاه خیر است. بسیاری از مقالات هستند که در ژورنال‌های سطح پائین چاپ می‌شوند و یا اسم فرد به عنوان نویسنده چهارم و یا پنجم در مقاله قرار می‌گیرد. افرادی که با این شرایط مقاله داشته باشند در واقع می‌توان گفت که مقاله آنها معتبر نیست و تأثیر چندانی بر روی روند پذیرش آنها نخواهد گذاشت.
مقالاتی که در ژورنال‌های معتبر با ایمپکت فکتور بالا چاپ می‌شوند و اسم فرد متقاضی به عنوان نویسنده اول و یا دوم در مقاله ذکر شده می‌تواند در گرفتن پذیرش دکتری تأثیر بگذارد. پس حتماً توجه داشته باشید که صرفاً داشتن یک مقاله نمی‌تواند به گرفتن پذیرش دکتری کمک کند و کیفیت مقاله و ژورنالی که در آن چاپ شده است از مهم‌ترین نکات در این زمینه هستند.
داشتن مقاله معتبر می‌تواند به پیدا کردن استاد راهنما و یا همان سوپروایزر نیز کمک کند. زمانی که افراد برای پیدا کردن استاد و سوپروایز به اساتید مختلف ایمیل می‌زنند، اگر فرد متقاضی مقاله معتبر داشته باشد، استاد مورد نظر متوجه می‌شود که این دانشجو اصول تحقیق و انتشار مقاله را آموخته است و همین می‌تواند استاد را برای پذیرش فرد متقاضی ترغیب کند.
اساتیدی که به دانشجویان در مقطع دکتری جایگاه می‌دهند به دنبال دانشجویانی هستند که در تحقیقات به آنها کمک کنند. پس داشتن مقاله معتبر می‌تواند توانایی‌های دانشجو در این زمینه را به استاد اثبات کند.
پس همانطور که توضیح دادیم، داشتن مقاله برای گرفتن پذیرش مقطع کارشناسی ارشد الزامی نیست و داشتن معدل بالا تأثیر بیشتری در پذیرش کارشناسی ارشد دارد. برای گرفتن پذیرش مقطع دکتری نیز تنها داشتن مقاله معتبر می‌تواند در فرآیند پذیرش و پیدا کردن استاد کمک کند.
اگر قصد تحصیل در کانادا را دارید، پیشنهاد می‌کنیم با مراجعه به صفحه درخواست مشاوره، فرم مربوطه را پر کنید و از مشاوره رایگان کارشناسان ما بهره‌مند شوید.
منبع: